एकीं शब्दीं शब्दु यजिजे । तो वाग्यज्ञु म्हणिजे ।
ज्ञानें ज्ञेय गमिजे । तो ज्ञानयज्ञु ।। १४३ ।। ज्ञानेश्वरी अध्याय चौथा
ओवीचा अर्थ – कित्येकांत शब्दांनी शब्दांचे हवन करतात. वेदांच्या शब्दांचा उच्चार करतात. त्यांस वाग्यज्ञ म्हणतात. ज्यांत ज्ञानानें ज्ञेय जाणावयाची वस्तु, ब्रह्म जाणतां येतें, तो ज्ञानयज्ञ होय.
ज्ञानेश्वरीच्या चौथ्या अध्यायातील ही ओवी भगवद्गीतेच्या “ज्ञानयज्ञ” या संकल्पनेचे सखोल आणि रसाळ स्पष्टीकरण देते. संत ज्ञानेश्वर महाराज अत्यंत सुंदर आणि सोप्या भाषेत यज्ञाची उच्चतम संकल्पना स्पष्ट करतात.
शब्दार्थ आणि अर्थ:
१. “एकीं शब्दीं शब्दु यजिजे । तो वाग्यज्ञु म्हणिजे ।”
एका शब्दात (म्हणजे बोलण्यात, उच्चारणात) जर शब्द समर्पित केला गेला, तर तो वाग्यज्ञ होतो.
याचा अर्थ असा की, आपले बोलणे, संवाद जर पवित्र, विचारपूर्वक आणि सत्य असेल, तर तो एक प्रकारचा यज्ञ होतो.
संतपरंपरेत “सत्संग”, “नामस्मरण”, “कीर्तन” यास वाग्यज्ञ मानले गेले आहे.
२. “ज्ञानें ज्ञेय गमिजे । तो ज्ञानयज्ञु ।।”
ज्ञानाने ज्ञेय प्राप्त होते, तो ज्ञानयज्ञ होय.
येथे ज्ञान (ज्ञान मिळवण्याची प्रक्रिया) आणि ज्ञेय (जे जाणायचे आहे ते) यांचा संबंध स्पष्ट केला आहे.
ज्ञानाचा अभ्यास करून जर एखाद्याने अंतिम सत्य किंवा आत्मस्वरूप जाणले, तर ती क्रिया ज्ञानयज्ञ ठरते.
विस्तृत निरुपण:
ही ओवी दोन प्रकारच्या यज्ञांवर प्रकाश टाकते—वाग्यज्ञ आणि ज्ञानयज्ञ.
१. वाग्यज्ञ:
शब्दाचा योग्य प्रकारे उपयोग करणे हेच वाग्यज्ञ.
अयोग्य, कठोर, खोटे, दोषदर्शी बोलणे टाळून सत्संग, नामस्मरण, सत्य आणि प्रेमाने संवाद साधणे हीच खरी वाणीची साधना आहे.
उदा. महात्मा गांधींनी “सत्य आणि अहिंसा” यांचा प्रसार शब्दांद्वारे केला, त्यामुळे त्यांचे बोलणेही एक प्रकारचा वाग्यज्ञ ठरला.
संत ज्ञानेश्वर स्वतः कीर्तनाच्या माध्यमातून भगवंताचे नाम आणि तत्त्वज्ञान लोकांपर्यंत पोहोचवायचे, हेच त्यांचे वाग्यज्ञ होते.
२. ज्ञानयज्ञ:
“ज्ञानाने ज्ञेय प्राप्त करणे” म्हणजेच ज्ञानयज्ञ.
गीतेमध्ये भगवान श्रीकृष्ण अर्जुनाला सांगतात की, विविध प्रकारचे यज्ञ असले तरी “श्रेष्ठ यज्ञ हा ज्ञानयज्ञ आहे.”
कारण शास्त्राध्ययन, आत्मचिंतन, सत्संग आणि सद्गुरूंच्या मार्गदर्शनाने ज्ञानसाधना केल्यास अंतिम सत्याची प्राप्ती होते.
उपनिषदांमध्येही “अविद्येच्या नाशाने आत्मज्ञान होते” असे सांगितले आहे, आणि तोच हा ज्ञानयज्ञ आहे.
आधुनिक जीवनात या ओवीचा महत्त्व:
आपली वाणी पवित्र, विचारपूर्वक आणि मंगल असावी. समाजात नकारात्मकता न पसरवता सकारात्मक संवाद करणे हाच वाग्यज्ञ.
खरी विद्या, खरी माहिती आत्मसात करणे, अंधश्रद्धा आणि अज्ञान दूर करणे हा ज्ञानयज्ञ होय.
आजच्या इंटरनेटच्या युगात खोटी माहिती पसरवणे किंवा वादग्रस्त संभाषण करणे टाळून, ज्ञानाचा उपयोग चांगल्या कार्यासाठी केला पाहिजे.
सारांश:
ही ओवी आपल्याला सांगते की, प्रत्येक कृती ही यज्ञस्वरूप आहे. बोलण्याचा यज्ञ म्हणजे वाग्यज्ञ आणि शुद्ध ज्ञानाची उपासना म्हणजे ज्ञानयज्ञ. संत ज्ञानेश्वरांचा हा विचार आजही तितकाच लागू होतो. त्यामुळे आपल्या वाणीचा आणि विचारांचा योग्य वापर करणे हेच खरे अध्यात्मिक जीवन आहे.
🔹 “यज्ञायाचरणं सर्वं परमात्मैकत्वप्राप्तये” – संपूर्ण जीवन यज्ञस्वरूपी केले तरच परमात्मा प्राप्त होतो!
Discover more from इये मराठीचिये नगरी
Subscribe to get the latest posts sent to your email.