कीं पवनाचेनि कोपें । पाणियेंचि जो पळिपे ।
तो प्रळयानळु दडपे । तृणें काष्ठें काइ ।। १७७ ।। ज्ञानेश्वरी अध्याय चौथा
ओवीचा अर्थ – अथवा, वाऱ्याच्या क्षोभानें जो प्रळयकाळची अग्नी केवळ पाण्यानेंच पेटतो तो गवत व काष्ठें यांनी दबेल काय ?
“कीं पवनाचेनि कोपें”
जर वाऱ्याचा (पवनाचा) प्रचंड कोप झाला, म्हणजेच वादळ उठले, तर…
“पाणियेंचि जो पळिपे”
त्या जोराच्या वाऱ्यामुळे पाण्याच्या लहरी सुद्धा भयभीत होऊन मागे हटतात. समुद्रही गोंधळून जातो.
“तो प्रळयानळु दडपे”
एवढ्या शक्तीशाली वादळासमोर अग्निसुद्धा (प्रलयकालीन आगसुद्धा) दबून जातो, म्लान होतो.
“तृणें काष्ठें काइ”
मग अशा भयंकर स्थितीत तृण (गवत) आणि काष्ठ (लाकूड) यांची काय कथा! त्यांचे अस्तित्व कधीच उरत नाही.
आध्यात्मिक अर्थ:
ही ओवी आपल्याला सामान्य जीवनात आणि आध्यात्मिक साधनेत दोन महत्त्वाचे संदेश देते:
१) सामान्य जीवनातील अर्थ:
संत ज्ञानेश्वर येथे एक प्रसिद्ध तत्त्व स्पष्ट करत आहेत:
जेव्हा शक्तिशाली आणि मोठ्या शक्ती एकत्र येतात, तेव्हा लहान गोष्टींचे अस्तित्वही राहात नाही.
हे तत्व आपण निसर्गातही पाहतो. प्रचंड वादळ आले, तर समुद्राच्या लाटासुद्धा शांत होतात, मोठा अग्निसुद्धा शमतो. अशा वेळी, लहान गवत व लाकडासारख्या गोष्टींची तर कुठलीच किंमत राहत नाही.
➡ व्यक्तिगत स्तरावर, याचा अर्थ असा होतो की मोठ्या संकटांसमोर सामान्य व्यक्ती टिकू शकत नाही. समाजात किंवा जीवनातही अशाच रीतीने बलवान, सामर्थ्यशाली व्यक्ती किंवा घटना लहान गोष्टींना संपवू शकतात.
२) आध्यात्मिक अर्थ:
ही ओवी ज्ञानाच्या महत्त्वावर आणि अज्ञानाच्या दुर्बलतेवर प्रकाश टाकते.
जर गाढा अज्ञानरूपी अंधकार असला, तरी तो ज्ञानरूपी तेजस्वी सूर्याने सहज नष्ट होतो.
जसे मोठे वादळ समुद्रालाही शांत करू शकते, तसे साक्षात्कार झालेले ज्ञान आपले सर्व दु:ख, मोह, अज्ञान नष्ट करू शकते.
प्रचंड आत्मबळ आणि भक्तीने जेंव्हा आपण आपल्या जीवनात “आत्मज्ञान” प्राप्त करतो, तेंव्हा अज्ञान, मोह, दुःख, विषयवासना यांसारख्या तृणसमान गोष्टी आपोआप नष्ट होतात.
➡ याचा गूढ संदेश असा आहे की सर्व प्रकारच्या दु:खांवर ज्ञान आणि भक्ती हाच खरा उपाय आहे.
उदाहरणे आणि प्रतिमा:
ही ओवी समजावण्यासाठी काही उदाहरणे पाहू:
✅ विज्ञानातील उदाहरण:
सूर्य उगवल्यावर अंधार आपोआप नाहीसा होतो. आपल्याला अंधार घालवण्यासाठी काहीच करावे लागत नाही, कारण सूर्यप्रकाशाची शक्तीच तशी आहे.
तसेच, आत्मज्ञान (ईश्वरप्राप्ती, अध्यात्मिक समज) आले की मनातील सगळे अज्ञान आणि अंधश्रद्धा नाहीश्या होतात.
✅ रामायण-महाभारतातील संदर्भ:
हनुमानाने लंकेला आग लावली, पण समुद्र शांत होता. हेच दाखवते की मोठ्या शक्तीसमोर (सागर) दुसऱ्या गोष्टीही कमी पडतात.
महाभारतात भगवान श्रीकृष्णांनी अर्जुनाला भगवद्गीतेचे ज्ञान दिले, त्याने अर्जुनाचे मनोमोह नाहीसे झाले. हे ज्ञान म्हणजेच मोठे वादळ असून मोह, संशय ही गवतासारखी नष्ट होतात.
निष्कर्ष:
ही ओवी आपल्याला सांगते की –
मोठ्या शक्तीसमोर क्षुल्लक गोष्टींची किंमत राहत नाही.
आत्मज्ञान (ब्रह्मज्ञान) हेच खरे बल आहे, जे अज्ञानरूपी अशक्त गोष्टी सहज नष्ट करू शकते.
“सत्य, ज्ञान आणि भक्ती” यांच्या सामर्थ्याने आपण जीवनातील सर्व अडचणींवर मात करू शकतो.
➡ म्हणूनच संत ज्ञानेश्वर सांगतात, “ज्ञान हेच अंतिम शक्ती आहे. ते प्राप्त झाल्यावर बाकीचे सर्व दुर्बल तत्व आपोआप नष्ट होतात.”
Discover more from इये मराठीचिये नगरी
Subscribe to get the latest posts sent to your email.